ست گادین:
مدرسه شانس شما را برای یادگیری هدر میدهد
ما را ۱۵ سال برای دانشآموز بودن، شستشوی مغزی میدهند و هنوز که هنوز است، داریم هزینهاش را میپردازیم.
آموزش انسانها برای بالغشدن(adult education)، کاری نیست که ما ساعتها در دبیرستان انجام میدهیم.
در واقع امروزه بیشتر از هر زمانی در طول تاریخ، بزرگسالان در دورههای آموزشی شرکت میکنند.
شما میتوانید در MOOC به یادگیری هوش مصنوعی یا طراحی پایگاهِداده( Database) مشغول شوید. شما میتوانید ویدیوهای آموزشی خطاطی و آشپزی را پیداکنید یا برای شرکت در سمینارهای آنلاین ثبت نام کنید.
با وجود همهی این امکانات و دسترسیها، ما به اندازهی کافی یاد نمیگیریم. دلیلش دروس مدارس است.
من چند کلاس آنلاین موفق برگزار کردهام و الگوهای منفی را چندین و چند بارِ مکرر به چشم دیدهام. خطرناکترین عادات ما، همگی محصول دوران دبیرستان هستند:
تمرکز روی آزمون(test):
نکتهای که امتحانی نیست پس اهمیتی هم ندارد. این آزمون» است که اولویتبندیِ زمان و فعالیت ما را تعیین میکند چون فقط از راه آزمون به دلخواهمان یعنی رتبه (degree) و نمره خواهیمرسید.
در آموزش بالغین، رتبهبندی کار بیاهمیتی است.
اطمینان حاصل کنید که میتوانید آزمون را همان دفعهی اول با موفقیت پشتِ سر بگذارید.
این همان عارضهی جانبیِ آموزش براساس آزمون( test based learning ) است. هزینهی اشتباهکردن در سیستم سنتی مدارس بسیار بالاست و در این سیستم سنتی، اقدام عملی و دست و پنجه نرمکردن با چالشهای هیجانانگیز برای یادگیری، با عقل جور در نمیآید، در حالیکه در دنیای واقعی، تنها راه یادگیری حقیقی همین است.
اگر قصد جستجو و تجربه را ندارید، شاید قصدی برای یادگیری هم ندارید.
همکاری و مشارکت نکنید.
همیشه برای همکاری، در صفِ اول باشید. فشاری که به شما وارد میشود، منجر به خودشناسی در شما خواهدشد.
به دنبال کوتاهترین جواب ممکن باشید:
جزئیات ریز، وقتِ دانشآموزان دبیرستانی را هدر میدهد. بجای مشغولیت با شایدها و احتمالات، کارهای بهتری انجام دهید یعنی بعد از مدرسه به آغوش زندگی روزمره برگردید.
ولی وقتی بزرگ میشویم، میفهمیم که دقت در جزییات، عامل موفقیت و لذتبردن از انجام کارهای مهم است.
یک سرگردان کامل باشید:
سیستم آموزش سنتی به انجام همزمان چند کار (multi tasking) و متوسطبودن در همهچیز (widespread mediocrity) جایزه میدهد. همین که به اندازه کافی خوب (good enough) باشید کافیست. گرفتن نمره A یا حتی B یعنی good enough هستید و میتوانید با خیال راحت سراغ کار بعدی بروید.
مدرسه ما را سطحی بار میآورد نه عمیق. وقتی تکالیفمان را که دوستشان نداریم، در حد کمتر از استاندارد انجام دهیم، مدرسه بیشترین درد و رنج را به ما تحمیل میکند در حالیکه هیچ تلاشی نمیکند تا در انجام کارهای معمولی بهتر شویم.
مقام حیرت (wondering) اثربخشی خیلی بیشتری نسبت به سرگردانی(wandering) دارد.
به اشتراک نگذارید:
وقتی نمراتتان خوب و اوضاع بر وقف مراد است، کمککردن به همهی همکلاسیها برای بهترکردنشان، کار احمقانهای است و چیزی جز دردسر اضافی نیست.
یک آدم بالغ میداند که همکلاسیها، رقیبانش نیستند، فقط آنها بخاطر اینکه شعله اشتیاق به یادگیری در آنها کم فروغ است در آستانهی سقوط قرار گرفتهاند.
مُرَدد(hesitate) باشید:
بزرگترین آسیب از این قرار است که دبیرستان و حتی دانشگاه ما را تربیت کرده که دیگر هرگز برای یادگیری داوطلب نشویم. افراد زیادی را دوربرتان مییابید که از ۲۲ سالگی دیگر هیچ کتابی نخواندهاند. آنها در هیچ دوره آموزشی آنلاینی شرکت نکردهاند، چه مجانی چه پولی. آنها بدنبال قراردادن خودشان در معرض ایدههای جدید نیستند. چون این موضوع برای ایشان کار» است، وحشت» است و آثاری از امنیت و سهولت در آن نمیبینند.
لطفاً مردد و دودل نباشید. چیزی پیدا کنید که برای شما مهم باشد و آنرا یاد بگیرید.
درباره این سایت